از شکست اهداف دشمن تا احیای انسجام ملی؛ روایت دکتر خرمشاد از جنگ اخیر

به گزارش روابط عمومی در مراسم بزرگداشت شهدای تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی که در دانشگاه بینالمللی مذاهب اسلامی برگزار شد، دکتر خرمشاد، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، با تحلیلی جامع از ابعاد راهبردی جنگ تحمیلی دوازدهروزه، به تبیین اهداف دشمن، روند تحولات میدانی، و پیامدهای داخلی و بینالمللی این رویارویی پرداخت.
ایشان در ابتدای سخنان خود با اشاره به تجربه شخصیشان از لحظات آغازین جنگ، تأکید کرد که این حمله نظامی، فراتر از یک درگیری مقطعی، بخشی از یک سناریوی کلان برای تضعیف ساختار سیاسی نظام سیاسی و تجزیه ایران بوده است؛ سناریویی که با وجود برنامهریزی دقیق و حمایت گسترده رسانهای و سیاسی، نهتنها به شکست انجامید، بلکه در نقطه مقابل، به تقویت انسجام ملی، بازیابی سرمایه اجتماعی، و ارتقای جایگاه منطقهای جمهوری اسلامی ایران منجر شد.
وی ادامه داد: در روز نخست حمله اخیر رژیم صهیونیستی، که با غافلگیری کامل همراه بود، نشانههایی آشکار شد که بیانگر آغاز یک طرح کلان و هدفمند برای تغییر ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران بود. اگرچه تغییر رژیم همواره یکی از راهبردهای محافل غربی علیه ایران بوده است، اما آنچه در این مقطع به اجرا درآمد، نسخهای جدید، مهندسیشده و چندلایه از همان سیاست موسوم به "تغیییر رژیم" بود؛ سیاستی که به نظر میرسد اینبار، نهتنها هدف آن تغییر ساختار سیاسی، بلکه در گام نهایی، تجزیه کشور را نیز دنبال میکرد.
دکتر خرمشاد با بیان این که این برداشت، تنها حاصل تحلیل شخصی نبود، افزود: بررسی دادهها، اظهارات رسمی مقامات بیگانه و همچنین تحلیلهای منتشرشده در رسانهها، همگی مؤید این واقعیتاند که تجاوز اخیر، بخشی از راهبردی بزرگتر بود که از سالها پیش در اتاقهای فکر برخی قدرتهای جهانی، بهویژه ایالات متحده و متحدان منطقهایاش طراحی شده بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به این که این جنگ از منظر چرایی وقوع آن، نیازمند بررسی در دو سطح راهبردی و بلندمدت و کوتاه مدت است تصریح کرد: دشمنان انقلاب اسلامی همواره در پی آن بودهاند که با فشارهای گوناگون مانع از تداوم و تثبیت نظام جمهوری اسلامی شوند. تجربه ملت ایران در دوران ملی شدن صنعت نفت و مقابله با دولت مصدق، پیشزمینهای تاریخی از این مواجهه است. در سطح دوم، که مربوط به دلایل مقطعی و کوتاهمدت است، باید گفت دشمن دچار دو خطای اساسی در محاسبات خود شد؛ نخست، نادرستی برداشت آنان از شرایط داخلی کشور و سطح نارضایتی عمومی، و دوم، تحلیل ناقص آنها از میزان توان و نفوذ منطقهای ایران. این دو خطا در کنار هم، آنان را به این جمعبندی رساند که شرایط برای ضربه نهایی به ایران فراهم شده است.
وی خاطرنشان کرد: بر اساس شواهد موجود، چهار سناریو بهعنوان مسیرهای احتمالی جنگ مطرح بوده است. سناریوی اول، پایان دادن به حیات نظام جمهوری اسلامی ظرف ۴۸ ساعت ابتدایی بود. در سناریوی دوم، امید دشمن این بود که با وارد آوردن ضربه اولیه و استفاده از فشارهای سیاسی، ایران را به پذیرش صلحی تحمیلی وادار کند. سناریوی سوم، که مطلوب ایران بود، ادامه مقاومت تا چند هفته و رساندن رژیم صهیونیستی به مرز فروپاشی بازدارندگی در سرزمینهای اشغالی بود. سناریوی چهارم، که در عمل تحقق یافت، پایان جنگ پس از ۱۲ روز و رسیدن به شرایط "آتشبس دستبهماشه" بود؛ وضعیتی که نه پیروزی مطلق دشمن را در پی داشت و نه تحقق کامل اهداف جمهوری اسلامی را، اما حفظ اقتدار، انسجام و اعتبار ملی ایران را ممکن ساخت.
دکتر خرمشاد به مداخله آمریکا در جنگ اخیر اشاره کرد و گفت: ایالات متحده، که بهطور سنتی در چنین بحرانهایی نقش تعیینکنندهای ایفا میکند، در این مقطع نیز با مداخلهای محدود و محاسبهشده وارد میدان شد؛ هرچند برخلاف برخی گمانهها، این مداخله بههیچوجه به شکل جنگ تمامعیار نبود و هدف اصلی آن، مهار شرایط و کنترل پیامدهای امنیتی و سیاسی جنگ بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی دستاوردهای این تقابل را در دو بخش داخلی و خارجی مورد بررسی قرار داد و افزود: در سطح داخلی، بازسازی معجزهآسای وحدت و همبستگی ملی، احیای سرمایه اجتماعی، تقویت اقتدار و افزایش اعتماد عمومی به توان دفاعی کشور از مهمترین دستاوردها بود. این رویداد، بار دیگر نشان داد که ملت ایران، در بزنگاههای حیاتی، از انسجام و آگاهی کافی برای صیانت از سرزمین خود برخوردار است.
وی افزود: در عرصه منطقهای و بینالمللی نیز، ایران توانست با ایستادگی هوشمندانه و دفاع مؤثر، جایگاه خود را بهعنوان یک بازیگر محوری در نظم امنیتی غرب آسیا تثبیت کند. عدم موفقیت رژیم صهیونیستی در دستیابی به اهداف اعلامی خود، از جمله نابودی توانمندیهای هستهای ایران و برهمزدن توازن قدرت در منطقه، نشان داد که جمهوری اسلامی ایران همچنان از ظرفیت بازدارندگی مؤثر برخوردار است. بازتاب مثبت عملکرد ایران در میان ملتهای مسلمان و تقویت جایگاه کشور در میان قدرتهای نوظهور جهانی، از دیگر پیامدهای مهم این رویارویی بود.
دکتر خرمشاد اظهار داشت: احیای ظرفیتهای مقاومت در کشورهایی چون لبنان، عراق و یمن نیز نشان داد که راهبرد مقاومت همچنان زنده است و توان بازسازی و بازیابی دارد. در ذهنیت ملتها و دولتهای منطقه، ایران امروز بیش از پیش بهعنوان نماد ایستادگی در برابر سلطهطلبی و تجاوز نظامی شناخته میشود.
وی در پایان تاکید کرد: اگرچه جنگ تحمیلی دوازده روزه با همه سختیها، خسارات و پیچیدگیهای خود به پایان رسید، اما دستاوردهای راهبردی آن در بازتعریف نقش ایران در معادلات منطقهای و بینالمللی بسیار قابل تأمل است. آنچه امروز پیشروی ماست، فرصتی تاریخی برای بازاندیشی در ظرفیتهای داخلی، تقویت انسجام ملی، و تعمیق اقتدار راهبردی کشور در فضای متحول جهانی است.
نظر شما :